Sessiyanın ümumi müzakirələrində Ermənistan nümayəndə heyətinin rəhbəri Aram Safaryan ATƏT PA-nın sədri Joao Soareşə BBC-nin Azərbaycan bölməsinin müxbirinə verdiyi müsahibəyə görə iradını bildirib:
“Siz dediniz ki, Ermənistan prezidenti prosesin irəliyə doğru hərəkəti üçün kifayət qədər nüfuza malik deyil. Prezident və xalq bir çox məsələlərdə, o cümlədən, Ermənistan xalqının rifahına dair məsələlərdə yekdildirlər. Fransa, ABŞ və Rusiya prezidentləri Kanadada Dağlıq Qarabağ üzrə bəyanatla çıxış ediblər, Madrid prinsipləri qəbul olunub. Lakin, bu gün biz tez-tez Azərbaycan tərəfindən militarist hədələr eşidirik. Aramızda inamın zəif olduğu hiss olunur.
ATƏT PA-nın sədri J.Suareşin Aram Safaryana cavabı belə olub: “Aram, siz mənim müsahibəmə qulaq asmısınız. Lakin ingilis dilini zəif bildiyinizdən fikirlərimi düşgün başa düşməmisiniz. İclasa qədər bizim bu məsələni müzakirə etməyə imkanımız var idi. Belə olduğu halda niyə bu məsələ barədə indi danışırsınız? Mən təkrar edirəm: mənim mövqeyim dəfələrlə ifadə olunub. Mən onu Yerevanda da, Bakıda da, Tbilisidə də təkrar etmişəm. Bu mövqe cənab Len Markerin həyata keçirdiyi fəaliyyətə uyğundur. Mənim mövqeyim istənilən problemin sülh yolu ilə həllinə töhfə vermək istəyən, müstəqillik prinsiplərinə və insan hüquqlarına riayət olunmasına çalışan insanın mövqeyidir. Mən heç zaman bu prinsipə xilaf çıxmayacağam. Hesab etmirəm ki, bir-birini təpikləmək, bir-birinə hücum etmək düzgündür. Mən Azərbaycanın birinci mərhələdəki gördüyü işlərə heyran qalıram. Bu, həqiqətən də tərifəlayiqdir. Azərbaycan Norveçdə mövcud olan ən yaxşı modeli istifadə etmişdir”.
Azərbaycan Milli Məclis sədrinin müavini, ATƏT PA-dakı nümayəndə hetyətimizin rəhbəri Bahar Muradova da məsələylə bağlı çıxış edib:
- Çox hörmətli cənab Soareş!
İlk növbədə sədrlik etdiyiniz dövrdə bütün dövlətlərə və bütün müzakirə olunan məsələlərə obyektiv münasibətinizə görə Sizə təşəkkür etmək istəyirəm. Ermənistan prezidentinin öz respublikasında - öz vətəndaşları arasında böyük nüfuza malik olması bizi sevindirir. Əgər bu belədirsə, onda sülh razılığına gəlmək çətin deyil. Bu payızda Azərbaycanda parlament seçkiləri keçiriləcəkdir. Mən bilmirəm, mənə öz seçicilərim, həmçinin məcburi köçkün olan, hələ də öz doğma yurd-yuvasına qayıtmaq ümidi ilə yaşayan 82 yaşlı anam qarşısında özümə bir deputat kimi necə bəraət qazandıracağam... Onların hamısı 5 il bundan əvvəl mənim qarşımda tələb qoymuşdular. Bu tələblərdən biri və birincisi məhz ATƏT PA-da Dağlıq Qarabağ probleminin həlli üzrə müvafiq sənədlərin qəbul olunmasına nail olmaq idi. Son beş il ərzində mən ATƏT PA-nın bütün rəhbərliyi ilə görüşlər keçirmişəm, Assambleyada təmsil olunan bir çox dövlətlərin nümayəndə heyətləri ilə görüşmüşəm, müxtəlif təkliflərlə çıxış etmişəm. Çox böyük təəssüf hissi ilə qeyd etmək istərdim ki, nəticələr acınacaqlıdır. Bu gün hər kəs təsdiq edə bilər ki, ATƏT məkanında Qarabağ problemi mövzusu digər problematik mövzulardan daha çox müzakirə edilir. Minsk qrupu həmsədrləri, Azərbaycan və Ermənistan prezidentləri, habelə onların nümayəndələri arasında keçirilən görüşlər getdikcə intensivləşir. ABŞ, Fransa və Rusiya prezidentlərinin son bəyanatından sonra münaqişənin məhz Madrid prinsipləri əsasında həllinə ümidlər artmışdır. Azərbaycan tərəfi hətta belə hesab edir ki, özlüyündə konkret həllə hesablanmamış baza porinsipləri üzərində işləməkdənsə, yaxşı olar ki, tezliklə sülh müqaviləsinə hazırlıq mərhələsinə keçilsin. Qəribə və anlaşılmazdır ki, ATƏT PA-dakı həmkarlarımız bu barədə mümkün qədər az danışmağa çalışır. Ümumiyyətlə, bununla əlaqədar sənədlərdə müvafiq fikirlərin əks olunmasına cəhd yoxdur. Mənim əziz dostum cənab Miqliori və Cənubi Qafqaz üzrə xüsusi nümayəndə cənab Lenmarker çox aydın şəkildə Gürcüstan və Moldovaya dair öz fikirlərini bildirdilər. Lakin, heç bir yerdə Azərbaycanı yada salmaq istəmirlər. Mən heç cür başa düşə bilmirəm, məgər Dağlıq Qarabağ tam nəzarətsiz ərazi deyilmi?
Məgər bu ərazidəki transmilli cinayətkarlıq, qeyri-leqal silah satışı, narkotik və insan alveri bizi narahat etməli deyilmi? Yoxsa biz belə hesab edirik ki, azərbaycanlı qaçqın və məcburi köçkünlər öz evlərinə qayıtmaq istəmirlər?
Bilirəm ki, Siz belə hesab etmirsiniz. Mən dəfələrlə Sizin Azərbaycana görə narahat olduğunuzu müşahidə etmişəm. Onda nəyə görə, Minsk qrupu həmsədrlərinin və danııqlar aparan tərəflərin belə fəal fəaliyyəti fonunda ATƏT PA bu prosesin həllinə kömək edəcək sənədləri qəbul etmək istəmir? Biz susmaqla, sona qədər sözümüzü deməməklə özümüzü prezidentlərin bəyanatını dəstəkləmək imkanından məhrum etmirikmi? Təəssüflər olsun ki, ötən illər ərzində biz “qızıl imkan”a dair məruzəni müzakirə etməmişik. Nə cənab Lenmarkerin regiona çoxsaylı səfərləri, nə də onun problemə dair çıxışları hər hansı konkret sənəddə öz əksini tapmayıb. Hər birimiz başa düşürük ki, bu münaqişə regiondakı sülh prosesinin təminatına necə böyük təhlükə törədir. Ona görə də mən ATƏT PA-nın yeni seçiləcək rəhbərliyini bütün konfliktlərə eyni cür yanaşmağa və danışıqlar prosesinə müsbət təsir göstərən sənədlərin qəbul olunmasına dair təşəbbüsləri dəstəkləməyə çağırıram. Bu gün dostum Kimmo Kilyunenn kimi, mən də deyə bilmərəm ki, xoşbəxtəm. Çünki, problem barədə danışmaq heç də onun həlli demək deyil. Tanrı bizə kömək olsun!
ATƏT PA-nın Cənubi Qafqaz üzrə xüsusi nümayəndəsi Qoran Lenmarkerin mövqeyi belə olub:
“İndi əsas istiqamət tərəflərin münaqişənin həlli üzərində fikirlərini cəmləməyə hazırlığı olmalıdır. Tərəflər ilk növbədə məsələnin daxili həlli barədə düşünməlidirlər. Çünki, bunsuz hər hansı bir nəticəyə gəlmək mümkün olmayacaq. Ölkələr daxilində müvafiq atmosfer hazırlanmalıdır. Bununla əlaqədar ölkələrin siyasi rəhbərlikləri siyasət yeritməyə çətinlik çəkəcəklər. Parlamentarilər bunu yaxşı başa düşməlidirlər. Qərarın özü əsas deyil. Xalqın əhvalını bu qərarın icrasına kökləmək çətindir. Lakin, razılığın əldə olunması mükündür. Bunun üçün rəhbərliyin siyasi iradəsi və xalqın başa düşməsi lazımdır”.
Modern.az